وي با بيان اينکه نام اين مراسم در درياي کارائيب \"مجد\" است، افزود: نمايشهاي آييني وقتي به دوران تاريخي و مذهبي راه يافته بودند، نمادي از تلاش و مبارزه حق و باطل است.
به گفته معظمي، مستشرقين فرانسوي در دوره صفويه گزارشهاي ويژهاي را از نمايش تعزيه در شيراز داده بودند.
اين محقق با بيان اينکه واژه تعزيه در مفهوم لغوي آن به معناي صبر است، خاطرنشان کرد: تعزيه در معناي مجازيش ذکر مصيبت اهل بيت است و در معناي حقيقي انسان را به صبر دعوت ميکند. در حقيقت انسان داغدار اين گونه نمايشي را اجرا ميکند تا به نوعي بازتاب آرامش باشد.
وي در بخش ديگري از سخنراني خود به تعزيه دوران قاجار اشاره ميکند و ميگويد: در دوره قاجار تعزيه اهميت و ارزش خاصي پيدا کرده و تنها در اين دوران بين 300 تا 400 تکيه براي اجراي تعزيه وجود داشته است. بنابراين اجراي اين ميزان تعزيه از ابتداي ماه محرم تا پايان ماه صفر غير قابل تصور است.
معظمي با اشاره به اين نکته که تعزيه نمايش درونيات انسان است، گفت: تعزيه گرچه صحنهآرايي پيچيده ندارد اما به خوبي صحنه کربلا را توصيف ميکند. در اين زمينه تعزيهخوانان نبايد اجازه ورود نمادهاي ساختگي و خرافي به اين هنر نمايشي اصيل را بدهند.
وي در بخش ديگري از صحبتهاي خود، اشاره کرد: دامنههاي البرز از جمله اولين مکانهايي است که تعزيه در آنجا اجرا ميشده است. هماکنون نيز بيشترين تعداد تعزيه در سواحل خزر و دامنههاي البرز اجرا ميشود. /115
انتهای پیام/